Bron: https://www.bd.nl/oss/mila-demmers-houdt-zich-bezig-met-natuurfotografie-regenlaarzen-en-statief-standaard-in-de-achterbak~af7ffecc/
Amateurfilmer Mila Demmers in de polder in Herpen. © Van Assendelft Fotografie
Mila Demmers houdt zich bezig met natuurvideografie: ‘Regenlaarzen en statief standaard in de achterbak’
OSS - Maar liefst veertien genomineerde (korte) films, documentaires en zelfs één videoclip zijn te zien tijdens de Brabantse Film Manifestatie. Deze wedstrijd van en voor videofilmclubs is zondag 16 april in wijkcentrum De Hille in Oss.
Mari van Rossem 12-04-23, 10:33 Bron: BD
Jazeker, ze krijgt met manlief weleens mot over die zooi in de achterbak van hun gezinsauto. Gespeelde onvrede, dat gelukkig wel. ,,Standaard bewaar ik er mijn regenlaarzen en statief. Voor het geval ik onverwachts met mijn Sony HXR NX 100-camera, drone of Go Pro op pad moet”, bekent amateur-videofilmer Mila Demmers lachend. De 52-jarige Osse, die in 2013 startte met het filmen van bruiloften en partijen en zich zowat gelijktijdig aanmeldde bij de Osse Amateur Smalfilm Enthousiasten (‘kortweg Oase’), richt zich de laatste vijf jaar op natuurvideografie.
Niet alles groeit, bloeit en leeft als jíj wilt filmen
Mila Demmers , Niet-professioneel filmer
Eigenlijk wel logisch dus dat ze met de natuur als gefilmde protagonist te bewonderen is tijdens de jaarlijkse Brabantse Film Manifestatie. Deze wedstrijd van en voor videofilmclubs is zondag 16 april in wijkcentrum De Hille in Oss. Daar dingt Mila, met dank aan behulpzame clubgenoten, niet met één maar zelfs met twee inzendingen mee naar de hoogste tree van het cinematografische ereschavot.
Heel wat uurtjes
,,Korte of wat langere films kun je niet in je eentje draaien. Want filmend óók nog ‘n reflectiescherm vasthouden en tegelijk het geluid regelen, nee, da’s onmogelijk”, stelt de Osse ‘niet-professionele filmer’ die voor haar natuurbijdragen Plas-Dras: de perfecte combinatie en Duinen, Heide en Vennen tussen twee rivieren meermalen haar laarzen ongepland aanschoot. ,,Niet alles groeit, bloeit en leeft op díe momenten dat jij wilt filmen. Neem de levendbarende hagedis in m’n natuurfilm: die op camera vangen kostte me heel wat uurtjes.”
Lees verder onder de foto
Amateurfilmer Mila Demmers in de polder in Herpen. © Jeroen Appels/Van Assendelft
De gebroeders Henri (72) en Tini (62) Schuurmans zijn namens de OASE medeorganisatoren van het videofilmfestival dat onder auspiciën van de provinciale koepel NB’80 wordt gehouden. ,,Onze club bestaat sinds 1966 en had ten tijde van de 8-millimeterfilm zo’n dertig leden. Inmiddels telt de club nog zeventien leden en zijn we desondanks een van de grotere verenigingen van Brabant”, weet Henri.
,,Wat de filmers tegenwoordig maken, is op geen enkele manier te vergelijken met de jaren van smalfilm, celluloid, bandrecorders en projectors”, weet hij. ,,Hoe dan ook blíjft het monteren nobel handwerk. Tijdrovend ook. Waar opnames soms wel een jaar of nog langer in beslag nemen, zit je vaak ’n hele avond voor een paar secondes te monteren. En soms moet je, net zoals Mila ervoer, geschoten beelden weggooien als die tóch niet passen binnen je gedroomde eindresultaat. Da’s inderdaad een gevalletje kill your darlings. Bij de eindmontage kun je blind worden voor je eigen kwaliteit.”
27 minuten dynamisch Aa-Beekdal
De Berlicumse videofilmmakers van Shot’71 zijn samen met hun concullega’s van het Roosendaalse ESRA grootleverancier bij de grande finale. Vijf genomineerde bijdragen van maximaal een half uur komen uit ‘Balkom’ en ommelanden. Met onder meer 27 minuten dynamisch Aa-Beekdal, maar ook zeven minuten Herman in het Beierse Ruhpolding, vier minuten klimmen op water met een kabelbaan en eveneens vier minuten stille nalatenschap van een Duitse magneetzweeftrein.
Voor de enige videoclip - Be Free - is de 80-jarige Henny van der Burgt van Shot’71 verantwoordelijk. ,,Vooropgesteld: we zijn met bijna vijftig leden in tegenstelling tot andere clubs juist aan het groeien. Filmen leeft hier! Dit muziekfilmpje maakte ik samen met Jan Verburgh. Centraal staat een herschreven Grieks liedje dat een koor opnam in een professionele studio. Wij schoten de beelden in een soort park bij een alleenstaande boer in Erp. Eén dag filmen betekende avondenlang monteren. Ons allereerste clipje óóit.”
